سه قلوهای مامان

سلام گلای مامان...خوبین...روی ماه تک تکتونو می بوسم. دلم میخواست الان پیش من میبودین یا من پیش شما...اما انگار تقسیم شدیم.شما برای اون دنیا و من برای این دنیا. میدونم و مطمئنم حال شما خیلی خوبه فرشته های من...شما الان به خدا و پیامبران و اولیای الهی نزدیک هستین.خیلی نزدیکین برای من دعا کنید.من حق مادری بگردنتون ندارم اما شما بزرگواری کنید و برای من دعا کنید....دعا کنید خدا لیاقت مادر شدن به منو بده.....  

فرشته های من دلم براتون خیلی تنگ شده.اونجا جاتون راحته میدونم...بدونین مامان عاشقتونه  و روزشماری میکنه برای دیدنت.اینو بدونین جای شمارو هیچکس برای من و بابایی پر نمیکنه....شما سه تا یه چی دیگه هستین. برای من و بابایی و بیشتر برای آرامش و صبوری من دعا کنید. خیلی خیلی دوستتون دارم نفسهای مامان تاریخ اصلی تولدتون 27 بهمن 1395 ولی چون سه قلو بودین قرار بود 19 دی ماه بدنیا بیایین .اما در چهارده آبان توبیست و پنج هفته با ی زایمان زودرس طبیعی و وحشتناک دنیا اومدین. فاطمه حسنا کوچکترین شما بود و یک روز زنده موند.ابوالفضل دومی بود و دو روز زنده موند.و زینب ثنا هشت روز و با خوردن ی قطره شیر دوستتون دارم. برام دعا کنید زودتر خد...

سلام کودکانم... امیدوارم مدیران نی نی وبلاگ من را درک کنن. بارش دلتنگیهای من بار دیگر شروع شده و اکنون پنج ماه و هفده رو است که من شما رو سپردم دست خدا. تو این مدت بارها خودمو محاکمه کردم.بارها برای کارها و کوتاهیهایی که تو اون بیست و پنج هفته در مورد شما کردم خودم رو شکنجه کردم.بارها زندگی و من و بابایی تلخ شد... تو این مدت بارها و بارها از نبودن شما دلتنگ شدم...و دلم میخواهد فقط ب جایی دور و دور بروم...و  وقتی برگردم همه چیز تغییر کرده باشد.تو این مدت خیلیها درکم نکردن.و اونهایی هم که ادعای درک کردن داشتن ب جمله های کلیشه ای بسنده کردن. من برای هشت روز مادر بودم.و یه قطره شیر حق مادری من برای فرزند هشت روزه ام... دلم...